Hupac apeluje o szwajcarskie dotacje dla kolei do 2030 r.

Wzrost wydajności projektu Alptransit wraz z otwarciem tuneli Gotthard i Ceneri jest niższy niż oczekiwano. Wniosek ten opiera się na symulacji przeprowadzonej przez szwajcarskiego operatora transportu kombinowanego Hupac. Operator twierdzi, że aby nie zagrozić procesowi zmiany środka transportu, dotacje operacyjne powinny być kontynuowane na niższym poziomie do czasu pełnego rozszerzenia korytarza Ren-Alpy.

Do 2023 r. szwajcarskie dotacje dla ruchu kombinowanego zostaną zniesione. Branża kolejowych przewozów towarowych przygotowuje się na zmniejszone wsparcie finansowe na różne sposoby. Hupac spodziewa się, że do 2024 r. połowa dzisiejszych dotacji operacyjnych – około 110 mln franków szwajcarskich (0,88 mln euro) na cały transalpejski transport kombinowany – może zostać zrekompensowana, głównie poprzez zastosowanie ulepszonych parametrów pociągu.

Opłaty za dostęp do torów

Zmniejszenie opłat za dostęp do torów planowane przez Szwajcarski Federalny Urząd Transportu od 2021 r. również zmniejszy obciążenie ruchu towarowego; jednak w żadnym wypadku nie będzie to wystarczające, aby zrekompensować utratę dotacji operacyjnych dla transalpejskiego transportu kombinowanego od 2024 r., uważa Hupac.

„Opłaty za dostęp do torów w Szwajcarii są dalekie od europejskiego poziomu odniesienia, który obecnie spada jeszcze bardziej w wyniku obniżenia opłat za dostęp do torów w Niemczech i Holandii”, wyjaśnia Hans-Jörg Bertschi, prezes zarządu Hupac Ltd, przy okazji konferencji medialnej Grupy Hupac na temat wyników rocznych.

„Aby kontynuować pozytywną dynamikę zmiany modalnej, szwajcarskie dotacje operacyjne powinny być zapewnione na niższym poziomie do około 2030 r., aby zniwelować istniejące deficyty” – sugeruje Bertschi. Dopiero po całkowitej modernizacji korytarza Ren-Alpy i przywróceniu płynnego ruchu na wolnej od zakłóceń infrastrukturze, transport kombinowany będzie mógł w pełni wykorzystać zalety produktywności Alptransit i działać w sposób samowystarczalny.

Wzrost transalpejski: udana zmiana środka transportu

Ruch transalpejski przez Szwajcarię rozwijał się w ubiegłym roku pozytywnie. W porównaniu do 2017 r., Hupac Intermodal był w stanie przenieść 67 000 dodatkowych przesyłek drogowych na ekologiczne linie kolejowe, co odpowiada wzrostowi o 14,4%. Prawie połowa z tego wynika z odzyskania strat wolumenu spowodowanych siedmiotygodniowym zakłóceniem trasy w dolinie Renu na przełomie sierpnia i września 2017 r.

Po usunięciu efektu Rastatt, natężenie ruchu w ruchu transalpejskim przez Szwajcarię wzrosło o około 8 procent. Wzrost był ponownie napędzany przez segment naczep. Ruch ten wzrósł łącznie o 45 procent. Na osi Lötschberg/Simplon, która umożliwia transport naczep o 4-metrowym profilu, wolumen mógł zostać nawet podwojony. Wraz z otwarciem 4-metrowego korytarza przez tunel bazowy Gotthard i połączeniem terminalu Busto Arsizio-Gallarate pod koniec 2020 r., Hupac będzie w stanie wnieść dodatkowy wkład w zmianę modalną.

Inne wyzwania

Operator podsumowuje jednak, że przewidywana w tym czasie poprawa produktywności transalpejskiego transportu kombinowanego może zostać osiągnięta tylko częściowo. Z jednej strony eliminacja podwójnej trakcji na trasach górskich obniża koszty kolei, a dłuższe pociągi umożliwiają transport większej liczby jednostek ładunkowych na pociąg do 2021 roku. Z drugiej strony istnieje znaczna luka w porównaniu z obecnymi dotacjami operacyjnymi, które wygasają w 2024 r., co sprawia, że transport kombinowany jest droższy niż transport drogowy, a tym samym zagraża zmianie środka transportu.

Według Hupaca, istnieje kilka innych przeszkód dla dalszej poprawy korytarza Ren-Alpy w nadchodzących latach:

• Trasy łączące w Niemczech są ograniczone do długości pociągu 690 zamiast 740 metrów. Oczekuje się, że korytarz Ren-Alpy zostanie w pełni rozbudowany najwcześniej w 2030 roku;
• Na niektórych trasach nadal występują nachylenia, które wymagają kosztownej podwójnej trakcji: przez Domodossola nachylenie wynosi 26‰, przez Chiasso 15-17‰, podczas gdy limit dla płaskich linii kolejowych wynosi 10-12,5 ‰. Horyzont czasowy modernizacji linii Lugano-Chiasso to rok 2050;
• We Włoszech należy zbadać możliwość kursowania pociągów o masie ponad 1600 ton, ponieważ podstacje elektryczne nie pozwalają obecnie na większą masę pociągów;
• Niezsynchronizowane rozkłady jazdy między Szwajcarią a sąsiednimi krajami niweczą zysk czasu, a tym samym wydajność tunelu bazowego Gotthard na granicach;
• Ze względu na codzienne zakłócenia i główne place budowy w korytarzu Ren-Alpy (trasa w dolinie Renu, obszar Emmerich-Oberhausen), po 2030 r. należy spodziewać się nieoptymalnych warunków pracy z kosztownymi objazdami i dłuższymi czasami podróży.